Páginas

29 de julio de 2013

Creo que nadie entiende lo que escribo. ¿Qué pensáis?
¿En qué podría ser buena? ¿Puedo, yo, ser buena en algo? ¿O está reservado a los demás?

Hoy me siento inspirada, pero mediocre como siempre.
Toda la vida con una etiqueta en la que pone

 "eres buena, eres ejemplar, responsable, ojalá todos fueran como tú eres"

Y esa puta etiqueta está bien si la tienes en dosis adecuadas. Pero no si se convierte en algo tan habitual que al final hace que pasen de mi, total, como soy buenísima, madura y responsable, no me hace falta de nada y tengo de todo.

Pues no. Me siento como la mierda pura. Necesito que me hablen también.

Ya lo he dicho, ya veis que no soy nada. Que soy como todos vosotros. Ya no soy una adolescente, pero tampoco soy una adulta, y no sé el por qué de todo esto. Decían que esto se me pasaría, pero llevo muchos años...


1 comentario:

  1. No havia vist aquest text i encara no sé per què. Has redactat el que sento, com em sento, què em passa i bfffff... Es que més identificada no m'hi puc sentir. Totes i cadascuna de les paraules del text les sento meves també. Suposo que ja saps què vull dir. BUAGH.

    (Eh, en sèrio, estic flipant.)

    * De totes maneres sí crec que ets bona en algo. Segur. Com a mínim ets molt bona escrivint, però segur que tens moltíssimes més virtuts. Quan et conegui millor te les diré totes (a partir de setembre!) jejej :)

    ResponderEliminar